Paasweekend

Beste bloggertjes,

Onze zaterdagmorgen begon met een laatste ontbijtje met de artsen van see and smile. Speciaal voor de gelegenheid: pancakes! Na het uitzwaaien dachten wij onze voormiddag nuttig te besteden door het plaatselijke museum te bezoeken. Helaas bleek dit gesloten te zijn, want het was dan ook stille zaterdag. Dan maar onze valiezen maken en langs gaan bij, u raad het al, de Mc Donalds voor de lunch. Met goedgevulde magen sprongen wij in ons busje voor onze volgende rit naar Pinatubo. Bij aankomst bleken onze vrienden van Manila al toegekomen te zijn. We namen even de tijd om ons te installeren, wat bij te praten, een kaartje te leggen... Kortom een gezellige avond. Zondagmorgen, Pasen, helaas geen paaseieren maar wel een aantal jeeps voor ons verblijf. Met deze jeeps maakten we een ritje door een prachtig landschap over een ietwat oneffen terrein, maar dat maakte de rit des te avontuurlijker. Aan het einde van deze rit wachtte ons ook nog een kleine wandeling door een even mooi landschap. Uiteindelijk kwamen we uit op een plek met een adembenemend uitzicht: het kratermeer van de vulkaan Pinatubo. Een idyllische plek met enkel het geluid van de vogels en het geklik van camera's, want ja, geen betere plek voor een fotoshoot dan deze. Hier genoten we ook van ons middagmaal (3 keer raden): rijst met kip. Op de terugweg stopten we even langs een dorpje van de inheemse bevolking. In tegenstelling tot het grootste deel van de Filippijnse bevolking hadden de bewoners allemaal typisch kroeshaar en een wat donkerdere huid. Het dorp bestond uit huizen gemaakt uit bamboe, een kerk en een lagere school. Na een doortocht doorheen het dorpje doorspekt met interessante gesprekken met de inwoners en genietend van het prachtig uitzicht, keerden we terug naar ons verblijf. We maakten ons klaar voor, dachten we toen, onze laatste avond in de Filippijnen. Liedjes zingen, gezelschapsspelletjes en nog goed genieten van het praten met/het gezelschap van onze fantastische Filippijnse "nanny's" Rusty en Jeanie, zorgden voor een onvergetelijke afscheidsavond. Na de (voor sommigen) lange avond kropen wij in ons bedje.